بیژن و منیژه

 

سینِ کم، از سفره‌ی سوداییِ عیدِ دلم!
کی تو می‌آیی شوی همسایه‌ام هم‌محفلم

تنش خاطره‌ها/ غزل

 

کاش در یاد تو باشد جهش خاطره‌ها
هیچ کس، از تو نگیرد تنش خاطره‌ها

دیوار حائل/غزل

 

 

جان من را محو آن شکل و شمایل کرده‌ای

بر تمام روحِ من خود را حمایل کرده‌ای

حسادت/ غزل

 

من به آن خودکار سرجیبت حسادت می‌کنم

چشمه‌ی چشم تو را غرق عبادت می‌کنم

هیچ کس

 

هیچ کس 

در برابر اندیشه‌ام

طلوع مجددی ندارد

جز ستاره‌ای

که در سلام صبحم جاودانه است