۲۰
آذر
اى روح من
زندگانى جاودانه را خواهان مباش،
اما
موضوع ممکن را
تا ژرفایش بررسى نما.
آلبر کامو/افسانه سیزیف
احساسات ژرف نیز همانند شاهکارهاى بزرگ همواره بیش از آنچه مىپندارند، گفتنی دارند.
آلبر کامو/ افسانهی سیزیف
وجود؛ معماییاست که آدمی، بیش از آن که به گشایش رمزش پرداخته باشد، بر ابهام آن افزوده است.
دلم درد تو را دارد
روانم آرزوی تو
خودم مبهوتم و ساکت
تمامم گفتگوی تو
دلی در سینه دارم دور
جهانی جستوجوی تو
تو را کی میتوانم دید
تو را کِی من؟ تو را کِی تو!
آدمی در گذرگاهی از زیست پیچیدهی خویش،
گاه چارهای جز دستیازی به دامن عشق ندارد.
آنگاه که ابهامی او را به غرقهسازی در زنجیرهی نیستی تهدید میکند.