شعله‌ی عشق

وقتی که تو از 
کلبه‌ی منتهی به دریاها
بیایی 
با شعله‌ی عشق
کتابها
به اشتیاقت بپرورانم
که دستانت
تا نگاره‌ی صبحی که گفته‌اند،
لبریز دانستن شود
و شب
دلگیر از
نتانستن!
چه هم آوایی  گنگی است با کتابها گفتن!