سخت و سها

شنیدم کسی می‌گفت
آن‌قدر کوشیدم که «انسان» شوم‌
بیاموزم
بیندیشم
بیفروزم...
و وقتی چنین شدم
از دیگران رمیدم
و آن‌گاه
به انزوا رفتم

آموزگارم گفته بود
دیدم را گسترش دهم و دیده‌ را فرو بندم
در جمع باشم و تنها
در میان و فارغ
کوچیده و وامانده
بی‌نگاه به دستان کوتاه و بلند
و داستان‌های بی‌مایه و رنگ
شگفت! که سخت بود و سها

و بشر 
تنهاترین است، در ذات خود!
لا ادراک...

 

تغیّر

راه ما دور است و کوتاه و

تغیّر؛ سخت سخت!