ممکن است همه به کسی که تو به او نگاه میکنی، نگاه کنند؛ اما نمیتوانند چیزی را که تو در او میبینی ببینند. همه میتوانند عاشق شوند؛ اما کسی نمیتواند همچون تو دوست داشته باشد. تنها تفاوت "تو" هستی و چیزی که تو را خاص میکند آنکه دوستش داری نیست؛ علاقۀ توست.
سالکی که راه آگاهی را انتخاب کرده، عشق را همچون ثمرهی آگاهیاش در خواهد یافت و شخصی که راه عشق را میپیماید، آگاهی را همچون ثمرهی عشقش در خواهد یافت. اینها دو روی یک سکه هستند. و به یاد بسپار: اگر آگاهی تو عشق را کسر دارد پس هنوز ناخالص است و هنوز واقعا آگاهی نیست، هنوز نور خالص نشده و حفرههای تاریکی در آن عمل میکنند و بر تو چیره هستند؛ و اگر عشق تو بدون آگاهی باشد پس هنوز عشق واقعی و خالص نیست.