۲۸
مرداد
مثل ماه
که از فرط تنهایی
به زمین خیره مانده
چشمانم
به بودن تو مات شده
زمینم باش،
تا امید روزی دوباره داشتنت
"ماهم" کند!
مثل ماه
من اگر هنرمند بودم
پیکرتراش میشدم
و قد تو را
از مادر سنگهای سخت و صبور
میزایاندم
چنان که قابلهای!
و آن وقت
بتپرست میشدم
کافر کیش!
از بس که نماز میبردم
بر آن پیکرهی خوشتراش خویشتنساز
من مات توام
بی شاه و کیش!