دوستت دارم، کمی از مادرت هم بیشتر
دائما دلواپسم، از خواهرت هم بیشتر
چشم در راه تو دارم تا زمانی دور و دیر
شاهدی خوشبختم از همسایه‌ات هم بیشتر
درد دوری از تو می آزاردم این روزها
حسرت آن چشم در آرایه‌ات هم بیشتر
عاشق اندیشه ی بی جار و جنجال توام
عاشقم بر جانت از اندیشه‌ات هم بیشتر
فکر و ذکرم بودنی نزدیک در افکار توست
من به تو نزدیکم از کاشانه‌ات هم بیشتر
صبح امروز
دلم لحظه‌ای از عشق تهی شد وَ رمید
پشت من خالی شد
و دو دستم لرزید
آه ای روشنی چشم نسیم،
کوچه در کوچه به همراه بهار،
قاصد صبح سپید،
عطر خود را برسان دست به دست
تا بپیچد به تن پاک نگار
تا بگیرم خبر از قامتِ هر روزِ بهار
عطر لبخند پراکنده کن و شهر به شهر
برسان تا دیدار!
و چشمهایت،
"والشمس" من است.
آن روز که خدا
برای قَسَم
انتخاب می‌جُست،
دنیا هنوز
به رویت چشم‌های تو نرسیده بود
ما
از رنج من
تو متولد می‌شوی
از مهر من
تو پر می‌گیری
از عشق من
تو جان می‌پرورانی
من تو را
از پس دردها
زندگی می‌دهم
هر بار
هر بار
