تندیس ویران

تهران و ایرانم تویی

تندیس ویرانم تویی

هم اصفهانی هم بمی

هم باشکوهی هم غمی

در دیده‌ام این سانه‌ها!

 

ایمان تویی

ایمان تویی، عرفان تویی

سلمان تویی، قرآن تویی

پروانه‌ی احسان تویی

تنهاترین خوبان تویی

در قامت دلدارها!

 

تبریز تو، شیراز تو

پروانه‌ی طناز تو

افسانه‌ی پر راز تو

مستانه‌ی آواز تو

در خاطر پروازها!

میهن

میهن ای خسبیده در اندوه و درد
ای سراسر مرگ سرد!
کاش برخیزی و زیبا بینمت
خرّم و مینا و مانا بینمت
خسته‌ای، درمانده‌ای مانند رعد،
کاش چون شیری توانا بینمت!