خیره

آن قدر خیره به چشمان قشنگت بشوم
که به حرف آید و گوید بس کن!

پیغامبر

روزی پیغمبری خواهد آمد
و خواهد گفت که انسان می‌تواند محبوب‌پرست باشد
و من آن‌ روز
اولین مومن آن آخرین پیغامبرم

در طلوع همان صبح نور
تو را قبله خواهم کرد
و غروبها و طلوعها
به نمازت خواهم ایستاد
همچون خدایی
که هرگز ندیده‌ام
و بسیار سجده کرده‌ام

ملال تکرار

اگر می‌خواهی سخنی بگویی
بی‌ملال تکرار،
عشق را سوژه کن
مکرّر در مکرّر

مثل تهران

مثل تهران پر از جمعیتم
در سحرگاه شبی پر برف و سرد
در دلم جمعیتی درخفته است
در ورایم نیست انسانی به گَرد

زلزله‌ی دی ماهی

مثل آن زلزله‌ی صبحدم دی‌ماهی
ناگهان آمده‌ای
ارگ دل ویرانت
بم جان حیرانت
و هزاران نفس گرم پرآشوب فقط قربانت!