عشق آن روز به من گفت...

عشق، آن روز به من گفت:
بیا... تجربه کن!
و دلم صاعقه شد
من خروشیدم و تردید شدم

مثل یک رود

من دلم می‌خواهد

مثل یک قطره‌ی آب

در شلوغِ دل دریای خودت گم بشوم

یا چو یک دانه‌ی شن

در کویر دل لوت

یا چو یک‌ تکه‌ی نازک از ابر

آن‌ قدر کوچک و تُرد

که نه باران بشوم روی زمین

و نه باقی به دل دشت بلند!

 

من دلم می‌خواهد

مثل یک رود

از اندیشه‌ی یک باغ پر از گل بجهم

و درون دل یک کودکِ زنبور،

عسل‌ها بشوم

و به کام تو فرو،

وصل به دریا بشوم!
 

اندیشه

تو آنی هستی، که می‌اندیشی!
آن‌‌چه بر جاریِ اندام گِل‌سانت نمود می‌یابد،  هویتت می‌شود، شخصیتت را می‌پردازد و هستِ تو را در برابر دیگران نمودار می‌شود،