دور، نزدیک

چقدر نزدیکی
چه اندازه دور!
می‌بیمنت از نزدیک
می‌جویمت از دور

 

اگر عشق نبود

زندگی
چه آسوده به سر می‌شد اگر عشق نبود
و چه بیهوده و سرد!

 

تو بمان

و تو این سان
عشق را شکسته‌ای به توان
تو سراسر غنایی به زبان
و با تو مرز
در برهوت سکوت
همرازیِ جاودانه می‌طلبد
تو بمان

 

جاذبه‌ی من

دوستت دارم نیروی جاذبه‌ی من
سیب باشم یا برگ
برف باشم یا سنگ
بر کوه باشم یا دشت
بر هوا باشم یا زمین
میلم به توست
سوی تو
سمت تو
تو جاذبه‌ی منی
من مجذوبت!

 

مهمان من

کاش روزی برسد

عشق بیاید

و ببیند که تو مهمان منی!