فارغ از تو

کجاست روزهای فارغ از تو

می‌خواهمش

و نمی‌خواهم

بهت من

ای سکوتت بهت من
مخمور در چشمان تو
ای تمامت روح و احساس و تمامم درد درد!

 

کدام

کدام شب تو را در آغوش احساسی مأوا داد
که از سهم زمانه ی من چنین کوتاهی
کدام روز تو را ربود؟
کدام سینه تو را در بزم عاشقانه‌ی بی‌قراری
به خود فشرد
که بی‌تکرار رمیدی
و‌ نماندی تا برسم
نشنودی تا بیاغازم
نغنودی تا بیارامم

چه بدانم!

شاید
پیکره‌ی سردآغوشی
تو را
چنین آشوبناک
در بستر صبور خویش
خاموشی داد
ای داد!

شرح اندوه

شرح اندوه من از
قصه برون است، بیا...

می‌روی

می‌روی؟
من که باید خویش را
رویِ در تشویش را
از وجود و بودن و هستی فراموشی دهم!