من پریشان تو هستم و در انکار همه
دل به آشوب تو بستم نه به افکار همه
شب‌پرستی به لب ساحل پیدایی تو
برنشستم به تماشاییِ رفتار همه
همه جا خلوت و هر جا به شلوغی‌ست مدام
همه کس هیچ کس‌اند و تویی آثار همه
فکرها در سر من چرخش منظومه‌ی ماه
ماه خورشید شده، دور به دوّار همه
آری، آری به خدا هست چنین دور سماعی اینجا
خوش‌ترین رقص بینداز تو در کار همه
صدایت می‌زنم صبح است، برخیز و مهیا شو
جوابم می‌دهی باشد؛ خودت باش و تماشا شو
بهین، رویت! بهین، جانت! بهین، من با تماشایت
بهین لبخندهای تو، بهین ترفندهای تو، خودت باش و تماشا شو!
چشمم تویی نورم تویی
دردم تویی شورم تویی
از چشم‌ها دورم تویی
در هست‌ها بورم تویی
ای بهترین تکراره‌ها!
تهران و ایرانم تویی
تندیس ویرانم تویی
هم اصفهانی هم بمی
هم باشکوهی هم غمی
در دیده‌ام این سانه‌ها!
معلم‌های خوب
مانند خانواده‌های خوشبخت آثار تولستوی،
همه جای دنیا عین هم هستند.
بل کوفمان
