همه‌ی خویشتن من

و من از خویش،

من از عشق،

من از زندگی و رونق و زیبایی و احساس گذشتم،

که تو سامان یابی! 

ما و عشق

ما هنگامی که عاشق می‌شویم، دوست داریم ضعف‌هایمان پنهان بماند. البته نه به خاطر تکبر، بلکه به خاطر اینکه معشوق رنج نبرد.

آن کس که عاشق است می‌خواهد شبیه خدا باشد. البته این هم از روی تکبر نیست.

 

حکمت شادان/نیچه

زاهدانه

زاهدانه‌ترین حرفی که شنیده‌ام:

"در عشق حقیقی روح است که تن را در آغوش می‌گیرد."

 

فریدریش نیچه/ فراسوی نیک و بد

عشق و انکار

 

عشق به انکار کردن هر انتخاب مستقل و هر رابطه‌ی اصلی برقرار شده با دنیا می‌انجامد.

 

هانا آرنت/ محبت و آگوستین قدیس

تو چه می‌دانی!

 

آخ... دلتنگ توام کوچه‌ی مهتابی من!

به خدا دور نشو

به خدا سنگ نزن،

مژه‌ی مشکی اشکان مرا

تو چنان حل شده در ذائقه‌ی ذات منی

که نبودت نه فراق،

که نبودت نه فقط دلتنگی

که همان عینیت نیستی اَست!

و همان اصلیت مُردگی اَست!

 

 

و نبودن...؟

و ندیدن...؟

تو چه می‌دانی چیست!

و چه می‌دانی چیست!