برشی از کتاب/ جبران خلیل

 

دریایی که همه‌چیز را به خود می‌خواند، مرا خوانده است، باید بر کشتی بنشینم و هم‌اکنون در قلبش سفر کنم.

 

اگر امشب را بمانم، با آنکه ساعات شب پر التهابند، با بندهای گران زمین یخ می‌بندم و بلور می‌شوم.

 

کاش می‌توانستم هرچه این‌جا دارم با خود ببرم. ولی چگونه؟

 

صدا نمی‌تواند زبان و لب‌هایی را که به او پر و بال داده‌اند، با خود ببرد.

 

باید به تنهایی پرده‌ی فضا را بدرد.

 

آری، ای دوست، کرکس آشیانه‌اش را با خود نمی‌برد. به تنهایی در دل آسمان پرواز می‌کند.

 

برشی از کتاب مجموعه بهترین‌ها/ جبران خلیل جبران

ترجمه: منیر علیزاده

مجموعه شعر گاه

 

 

مجموعه شعر گاه

شامل غزل، رباعی و سایر قالب‌ها

قابل تهیه از ایران کتاب

 

 

 

غزل اعجاز

 

ای که فروردینِ نامت زندگی آغاز کرد
با نگاه خسته‌ات جان قلم ایجاز کرد

سر، بلند آورده‌ای، من سربلندم با تو عشق!
تا تو را دیدم تمام غصه‌ام سر باز کرد

باغ بغل / غزل

 

بوی تو، می‌رسد هر شب ز بهین باغِ بغل
از تو دارد به گمان شادی‌اش، این باغ بغل

 

هر چه گل کاشت، تو را از دل خود بیرون داد
باغبان در کُمکَش، باز چنین باغ بغل 

برشی از کتاب زوربای یونانی/روح انسان

روح انسان دارای ماهیتی است متلاطم و ناهنجار، که در قالب بدن جای گرفته است. قوای دراکه‌ و احساساتش هنوز خشن و حیوانی است و هیچ چیز را نمی‌تواند به وضوح و با قاطعیت درک کند.

 

 

برشی از کتاب زوربای یونانی/نیکوس کازانتزاکیس