تو پزشک...

تو پزشکِ دل تبدارِ پر از درد من‌ ای همسفر راه... برس!
روی تب را به دوایی بنواز

گاه حیرانی/ غزل

آه ای جان دلم! یوسف کنعانی من
حسرت خواسته‌ی شرح پریشانی من

نقاشی عشق

 

آمدی تا در حضورت عشق نقاشی کنم

از دلم با تربت جان تو کلاشی کنم

ما به قربان تو رفتیم...

می‌روی /غزل

 

می‌روی تا من به دنبالت نگاه
برکشم از سینه صد افسوس و آه