تمام اشتیاق من

 

تو کیستی که این‌چنین
مرا به دار می‌‌بری؟
به بند آه می‌کشی
بدون ذره‌ای وداع
یا تکانش جرقه‌ای نگاه!
تو کیستی که جان من
درون بودنت به دام خفته است
و بی‌هوا نفس..
و بی‌هوا امید...
و بی‌هوا فقط وصول می‌کند
کاش‌های در کنار تو!
تو کی درون انتظار من
به خلوتی جلی
هبوط می‌کنی؟
تمام اشتیاق من!
تو کِی؟
به نفع من
پشت بر محبت سکوت می‌کنی!